Hallo dames, heren, lovers and haters. Het is me al eens vaker gebeurd. Een discussie met mijn collega’s over de manier waarop ik blog. Oftewel, alle bloggers hebben hetzelfde doel, hun publiek iets goeds meegeven, tips, iets leuks laten zien….maar als ik het doe is het hypocriet. Als de top 30 grootste beauty bloggers elke dag ongevraagd 15 pakketjes op hun stoep hebben staan zijn ze geweldig, als ik om en nabij de 100 samenwerkingen heb gedaan, noemen mensen me hebberig, Ja, inderdaad. Het is hilarisch en ik heb er genoeg van. Dus hoe ga je om met haters?

Ik ben iemand die wegens veel factoren onder veel stress staat. Mijn blog is mijn passie en loopt inderdaad vooral aan de hand van samenwerkingen. Omdat ik dat leuk vind. Het geeft een goed gevoel om een bedrijf in een positief daglicht te mogen zetten of gevraagd te worden dit te doen. En terwijl ik collega’s heb die niet alleen maar producten vragen, maar producten, geld EN de garantie op een tweede samenwerking word ik er een beetje moe van dat er mensen blijven die om de 1 of andere reden mij er altijd uit pikken om een grote mond tegen te geven. Doe dat lekker tegen je buurvrouw! En in andere bloggers groepen zou er over me gepraat worden. Mooi! Hoe succesvoller je wordt, hoe meer mensen je gaan haten. Kijk naar Nikkie Tutorials.  Zij is gewoon goed in wat zij doet. Punt uit. En het arsenaal aan commentaar wat zij krijgt van meiden die zich waarschijnlijk half niet zo mooi kunnen opmaken heeft me echt doen schrikken. Maar Nikkie laat die comments staan. Ik niet. Iemands erf bevuilen doe je maar ergens anders. Grote afgunst. Jaloezie. Omdat ik spullen toegezonden krijg. Hoe kinderachtig is dat??? En ja , wie wat wil moet er wat voor doen. Ik ga geen 15 jaar wachten tot een bedrijf mij een keer vind, ik zoek ze ook op. That’s just how I roll! Zaken doen, noemt men dat. Want God verhoedde je zult toch maar van je hobby je werk willen maken, foei! Daarom zijn er ook PR-Bureaus he. Oh nee! Geven die gratis spullen???? Meen je niet! Is dat ook hypocriet dan?

Dus deze is voor alle azijnpissers. Ik blijf MIJN blog runnen op MIJN manier, ik zal geen van mijn collega’s ooit iets misgunnen en ik vind ook dat de haters zich dieper dan diep mogen schamen. Vooral omdat er net als ik zoveel andere chronisch zieke meiden hun best doen op hun blog. In plaats van mij in de gaten te houden met je vertekijkertje, ga aan je eigen blog werken! Ik ga gewoon door met wat ik doe. Ik ben in mijn leven door de hel en terug geweest en NIEMAND heeft me ooit tegengehouden. Dat zou ook niemand moeten willen. Ik wens mijn collega’s, geluk, succes, liefde, erkenning en plezier. Ik zou zeggen, mensen die mij volgen en altijd lief reageren : Bedankt. Mensen die het nog moeten leren : Good luck!

 

Dus : Hoe ga je om met haat? Lach erom. Tel tot 10, wees tien seconden super pissed en doe het daarna in je broek van het lachen, want kennelijk heb je iets bereikt wat een ander ook graag zou willen. Laat ze achter je. Ze kennen je niet. Jij kent hen vaak ook niet. Twee middelvingers de lucht in en doorgaan met wat je doet, want je doet het goed!

O nog iets grappigs, een poosje geleden zei 1 iemand dat ze zich eraan irriteerde hoe ik altijd eindig met een levensgrote foto van mezelf. Komt ‘ie dan he!

Liefs,
Miranda

(En ook hier worden negatieve comments gefilterd en verwijderd dus don’t even bother!)