Hoi allemaal!

Op deze regenachtige dag heb ik niet veel animo om mijn smoeltje mooi te besmeuren met cosmetica en foto’s te maken waar ik degelijk daglicht voor nodig heb, dus doen we het anders vandaag! Vandaag wil ik jullie mijn kijk laten lezen op homoseksualiteit en mensen die van geslacht (willen) veranderen. Daar ik zelf twee kinderen heb en toch al sinds ik een jaar of 13 was wist dat ik vrouwen ook leuk vond, net als mannen, denk ik dat ik vandaag Expressing-beauty als eye opener ga gebruiken.

Omdat ik een homoseksuele broer heb, wist ik van kinds af aan al dat mensen ook op andere mensen kunnen vallen die hetzelfde geslacht hebben als zij. Voor mijn (pleeg)moeder heeft het lang geduurd om te accepteren dat er zulke mensen waren, maar ach, zij was ook al 50 eind 1987 en wist niet beter dan dat het niet normaal was. Helaas had ook mijn vrouwelijke broer het in die tijd niet makkelijk. Op diverse plaatsen die je niet kunt vermijden in het leven zoals school, werd hij mishandeld om wie hij was. Geestelijk, en lichamelijk werd hij gepijnigd en verstoten. Psychisch werd hij kapot gemaakt. Mijn broer wordt 39 dit jaar. Maar diep van binnen is hij nog altijd die puber die zich vreselijk verlaten, en gehaat voelt. Er is niks dat de walgelijke herinneringen aan de vreselijke mishandelingen heeft kunnen weghalen bij hem, en zo ken ik helaas een heleboel mensen die hebben moeten “vechten” , om te mogen zijn wie ze zijn.

Voor mij gaat de strijd tussen man en vrouw gelijk op. Ik vind beide seksen even leuk. Maar het heeft lang geduurd voordat dat eruit kwam. In 2009 had ik pas mijn eerste vriendin, en in 2010 ging ik niet alleen voor het eerst in mijn leven “echt uit” , maar nam ik ook de stap om naar het Cultureel Ontmoetings (uitgaans)Centrum te gaan. 90% Van al mijn fantastische vrienden heb ik daar ontmoet. Het is jaren als een soort tweede thuis geweest voor mij, als ik de kans had om er eventjes heen te gaan. Sommigen hebben gesproken over de strijd die ze voerden met hun families en hun scholen, maar de meesten kunnen dat op plekken als deze even “vergeten”. Inmiddels heet COC Zwolle ” De Garage”, na een vernieuwende verbouwing.

Nu ik dit aan het schrijven ben raak ik ineens gefascineerd door het feit dat we zoveel accepteren, maar er nog steeds zoveel geweldpleging en haat is tegen biseksuelen en homoseksuelen. Als je goth wil zijn, moet je vooral in je visnet panty en je zwarte lipstick met je scheermesjes ketting door de stad lopen. Sommigen halen hun neus op voor je, maar ze lopen meestal wel door. Als je je gezicht wilt verminken met tunnels en piercings en noem het maar op, idem dito. Wil je haren in alle kleuren van de regenboog? Ga je gang! Maar loop je door een drukke stad met een t-shirt dat zegt ” IK BEN HOMO”, dan ben je niet alleen homo, maar ook de lul. En waarom? Nou? Inderdaad. Er is geen antwoord. Mensen denken dat expressie van wie je bent alleen uiterlijke schijn is. Zoals je onder andere ziet bij gothics en alternatieve mensen. Maar wat je ziet, is wat er is. Expressie van wie je bent, heeft altijd te maken met wie je van binnen bent. En dat brengt mij op het volgende onderwerp : Transgenders.

Ik ben een huge, huge Cher fan! Just love that woman! Cher heeft twee kinderen. Een dochter, en een zoon. Athans, dat dacht ze. Nu heeft ze twee zoons.  Chastity Bono, is al enige tijd Chaz Bono. Een inmiddels 46-jarige man. Denk je dat zijn moeder dat wist toen ze nog met zijn allen een gezellig televisieprogramma hadden? Papa, mama, en Chastity…die waarschijnlijk helemaal geen jurkjes aan wilde?

 

Cher was er niet zo happy mee in het begin. Snap ik dat? Ja. Ben ik dan een hypocriet? Nee. Ik ben een ouder van twee kinderen. Als mijn zoon of dochter naar me toe zouden komen om te vertellen dat ze gay zijn, dan zou ik dat niks erg vinden. Maar eerlijk gezegd denk ik dat als je bijvoorbeeld een dochter hebt die na 25 jaar je zoon wil worden, het voelt alsof je haar verliest. En ik denk dat als mij dat als moeder zou overkomen ik echt even zou moeten zitten en er een poosje flink om zou janken, maar uiteindelijk sta je wel voor het geluk van je kind, wat ook Cher doet.

Om nog een goed voorbeeld te noemen, kijk even dit filmpje waarin Diane Sawyer , Bruce Jenner interviewt over de veranderingen die hij nu pas , ver na zijn 60e, gaat doormaken.

Mijn partner is transgender. Dat had ik niet gepland. Maar goed, de mooiste dingen komen vaak ongepland nietwaar? Zij, voelt zich een hij. We spreken haar aan als zij, bij de naam die ze gewoon heeft, maar 80% van de mensen die haar zien op straat, in haar mannenkleren, met haar korte haar, die zeggen als puntje bij paaltje komt “meneer” , tegen mijn vriendin. Mijn vriendin wil de operaties niet. Veel mensen willen dit niet. Het enige dat ze willen is niet gedwongen worden te zijn wie ze niet zijn. Bij haar weet ik niet beter dan dat ze eruit ziet als een man. Maar again, toen ik op TLC ” Onze transgender bruiloft” zag met Rosanna (mannelijke vrouw) en Louisa (vrouwelijke man) heb ik in de eerste instantie veel afkeurende blikken naar mijn televisie geworpen. En dat terwijl mijn eigen broer ook aan travestie deed vanaf zijn puberteit en het liefst een vrouw zou zijn. En dat deed het hem denk ik. Louisa deed me denken aan hem. Mijn broer gaat de veranderingen door omstandigheden niet meer meemaken zoals Louisa en ik denk dat dat stiekem toch wel heel veel pijn deed toen ik het programma keek voor het eerst. De tweede keer dat ik het programma keek, waren die afkeurende blikken weg. Want ik zag iemand zag die nu geliefd werd, mocht zijn wie zij is, en zelfs in het huwelijksbootje is gestapt met een grote lieverd (ik was zeker team Rosanna, ze lijkt me errruuggggg chill), en toen zag ik ook alleen maar liefde. Het is niet fout om de kat uit de boom te willen kijken als het gaat om onderwerpen waarvan je nog moet leren. Het is niet erg om vraagtekens te hebben. Het is niet erg dat je eerst 40 keer ergens naar moet kijken voordat je ziet dat er iets onder of achter ligt. Maar haat elkaar niet om wie je bent. Iedereen verdient liefde.

 

Dus wat ik ervan vind? Ik vind het oké. Zolang mensen goed van hart zijn moeten ze lekker zelf weten wie ze willen zijn.  Ik zou het zo fijn vinden als we anno 2015 geen berichten meer horen over homoseksuelen die niet veilig zijn tijdens het uitgaan, dan al niet moeten vrezen in hun eigen woning. Want het gebeurt nog steeds en het is verkeerd!

Zelfs mijn moeder heeft in de jaren voor ze stierf mijn homoseksuele vrienden in haar huis toegelaten, ze liefdevol toegesproken en was eindelijk voor haar doen enorm omgedraaid. Ik denk dat ze diep in haar hart ook wel wist dat ik met een vrouw zou eindigen. Dat wil zeggen, dat haar liefde voor haar kind, ik dus, voor haar ego ging. Beter laat dan nooit. Zo was het ook met Louisa haar ouders. Haar vader wilde er niets van weten, en bracht haar uiteindelijk naar het altaar.

Ik sluit af met dit interview dat Rosanna en Louisa hadden bij Carlo & Irene.

 

In the end. It’s all love, that makes a life. You have to love in order to recieve love back. Everybody deserves to look in the mirror and be happy with what they see.

Deze blog was voor mijn broer, mijn vriendin, al mijn homoseksuele vrienden, en mezelf! Maar vooral voor hen die dit lezen, en die ik misschien op andere gedachten heb kunnen brengen dan de afkeer van de wensen van een ander.

Liefs,
Miranda